Het stuk Ikke..ikke..ikke is geschreven door ons eigen lid Paul de Leeuw. Muziek Arent ’t Kloese
Een jeugdkamp kent zijn brave types, stoere types, schuchtere, zielige types. Ze spelen hun rol in het kamp en vormen types die zo kenmerkend zijn, ook buiten een kamp. De hoofdpersoon Leo, die zo stoer is, komt tot bezinning en vraagt zich af, of hij nou wel zo leuk is.
Dat psychisch proces krijgt u niet te zien. Na de pauze zien we de gevolgen als zo iemand zich van een andere kant laat zien. Dan blijkt dat de mens o zo veranderlijk kan zijn. Maar wie ziet dat en wie wil deze verandering accepteren? De omgeving? Merkt de omgeving zo’n verandering? In een kamp geldt de regel: met z’n allen tegen de zwakste….
Als men ouder is en men een plaats zoekt in deze samenleving, hebben we weinig tijd voor die ander,,,,,we moeten nog zoveel doen….voor onszelf……
Dit stuk is een voorbeeld van collectiviteit…..we hebben het gered (op het nippertje). Onder het motto: roeien met de riemen die we hebben, maken we toneel. Alleen was de schipper een eenvoudig matroos en kon hij rekenen op hulp van professionele rottten.
Spelers:
Leo Markesteyn, Jeanet Schippers, Gerta van ’t Hoff, Anton Moeskops, Anja van Wijngaarden, Marjon Schot, Peter Douw, Jenny Visser, Theo Maaskant, Jannie Maan, Evelyne Nederveen, Wil Verkaik (moeder en leidster), René van Walsum (vader en Joop) en Roelie Ligthart Schenk…als “De Roelie”.
taak | uitgevoerd door |
---|---|
regie | Paul de leeuw |
licht | Pim v/d Berg |
geluid | Familie Kok |
grime | Gerda Buster |
Inspeciënte | Mieke Veldin |
Souffleuse | Joke buurman |