In de eerste scène komt een jonge vrouw op bezoek bij haar moeder, een schilderes, die ze in jaren niet heeft gezien. De dochter is jaren geleden van huis weggegaan. en heeft al die tijd bijna niets van zich laten horen. Haar moeder, die zo in haar schilderij opgaat dat ze niet echt aandacht besteedt aan haar dochter, schijnt toen niet te hebben begrepen dat het meisje weg wilde omdat haar moeder nooit tijd voor had. In de tweede scène zien we in flashback het meisje, ze is dan 17 jaar. Ze raakt in gesprek met een man en vertelt hem waarom ze op dat uur van de avond niet thuis is. Ook de man vertelt op zijn beurt waarom hij niet thuis is: zijn vrouw heeft genoeg van hem na bijna twintig jaar huwelijk. Het meisje is zo aangeslagen door het serieuze relaas van de man dat ze bekent dat wat ze eerder over haar moeder had verteld niet waar was. De derde scène is een vervolg van de eerste. Het meisje vertelt dat ze actrice is geworden. Langzaam maar zeker komen moeder en dochter dichter tot elkaar.